طالبان هنوز هم برای به رسمیت شناخته شدنشان توسط جامعهٔ بین المللی تلاش می کنند

۲۰۲۱/۱۰/۱۰

یادداشت:

امروز یکشنبه دهم اکتوبر سال ۲۰۲۱، نماینگان طالب با هیئتی از اضلاع متحده در دوحه پایتخت قطر ملاقات مینمایند.  قرار اطلاع خبر رسانی های معتبر، تمرکز عمدهٔ اضلاع متحده  در این ملاقات بر امنیت اضلاع متحده و مؤتلفین آن خواهد بود که طالبان تضمین نمایند از خاک أفغانستان برای حمله به آنها استفاده صورت نگیرد.  امروز، قرار اظهارات منابع امریکایی این ملاقات به هدف  به رسمیت شناختن و یا مشروعیت دادن به دولت امارت اسلامی نخواهد بود. ولی از جانب دیگر ، هفتهٔ گذشته در رسانه ها، اخباری منتشر شد که  پیش شرط هائی برای به رسمیت شناختن  طالبان درین ملاقات وجود دارد، که شامل جذب اراکین بلند پایهٔ دولت های گذشته در دولت امارت اسلامی، اجازهٔ پرواز درون های امریکایی برای سرکوب کردن داعشیان، ایجاد یک دولت همه شمول و وسیع القاعده وغیره میباشد. در صورتی که این پیش شرط ها افواهات نباشند. مراتب انزجار هر أفغان وطن پرست و داغدیده را در مقابل خبط دیگری در پالیسی امریکا در قبال خروج بی موقع و شرم آورش بر خواهد انگیخت. ناکامی های امریکا  در أفغانستان ابعاد  گوناگون دارد که به موقع به آن پرداخته خواهد شد. جالب تر از همه موجودیت مقاطعه کار اصلی این خبط ها، جناب داکتر ځلمی خلیلزاد است که درین جلسه حضور نخواهد داشت. فعلاً تا معلوم شدن نتایج این ملاقات،  توجه شما را به مطلب آتی که در همین رابطه از تلویزیون الجزیره اقتباس و ترجمه گردیده است جلب مینمایم . سیدال هومان

طالبان هنوز هم برای به رسمیت شناخته شدنشان توسط جامعهٔ بین المللی تلاش می کنند

علی م. لطیفی 14 ساعت پیش

مترجم: سیدال هومان

کابل، افغانستان – از زمانی که طالبان در ماه اگست قدرت را به دست گرفتند، در تلاش ناامید کننده ای بوده اند تا امارات اسلامی شان در سطح بین المللی به عنوان دولت رسمی افغانستان به رسمیت شناخته شود.

© الجزیره: ملا برادر آخند، یک مقام ارشد طالبان ، نشسته در وسط با تعدادی از مردان در این عکس که در 16 آگست 2021 از یک ویدیوی منتشر شده گرفته شده است. [فایل: رسانه های اجتماعی / از طریق رویترز

با وجودی که رهبری این گروه مشغول بوده است اما، این تلاش ها تا کنون ثمر نداده اند که از عدم تلاش نیست.  درجلسه ئی که ماه گذشته با مقامات سازمان ملل متحد انجام گرفت، به طالبان اطمینان داده شد است که این نهاد به برنامه های کمکی اش  در این کشور ادامه خواهد داد.

اما سازمان ملل درخواست طالبان را برای سخنرانی نمایندهٔ انتخابی شان در مجمع عمومی رد کرد.

این گروه همچنین با نمایندگانی از بریتانیه ملاقات کرده است که آنها را تحت فشار قرار دادند تا اطمینان دهند که اتباع بریتانیه اجازه خروج از کشور را دارند. بریتانیه در دیدار با نمایندگان طالبان موضوع حقوق زنان را نیز مطرح کرد.

رهبری طالبان همچنان میخواهد مطمئن شوند تا به شمول چهره هایی که در لست های ترور بین المللی ظاهر می شوند، در موقع رسیدن محموله های کمکی از قطر، چین، امارات متحده عربی، پاکستان و ازبکستان به میدان هوایی بین المللی حامد کرزی کابل ، حضور داشته باشند.

انجماد دارایی ها،

اما هیچ یک از این کشورها هنوز شناسائی رسمی خود را از طالبان به عنوان حاکمان بر حق کشور اعلام نکرده اند. این به رسمیت شناختن نه تنها برای  مشروعیت خود طالبان حیاتی است ، بلکه به این دلیل بسیار مهم است که ایالات متحده، بانک جهانی و صندوق وجهی بین المللی دسترسی کابل را  به بیش از 9.5 میلیارد دالر پول  افغانستان،  به اصافهٔ قرضه ها ، کمک ها  و دارایی ها قطع کرده اند.

تجرید دیپلماتیک طالبان با  جریان  ده سال گذشته که این گروه چندین سفر در سراسر منطقه به عنوان بخشی از تلاش های صلح خود با دولت آمریکا انجام داده اند، در تضاد است.

طالبان از زمان ورود شان به دوحه در سال ۲۰۱۱، گفتگوهای مستقیم و غیر مستقیم متعددی را با نمایندگان کشورهای مختلف انجام داده اند. این تلاش ها در دو سال اخیر زمانی افزایش یافت، که آنها سفرهای رسمی را به ازبکستان، ایران، روسیه، ترکمنستان، چین و پاکستان آغاز کردند.

در آن زمان این دیدارها به عنوان “گشت جهانی طالبان” در میان محافل خاصی در کابل لقب گرفته بود.

اما امروز حتی پایتخت های خارجی که زمانی دیدار طالبان را از ملت های شان مشتاقانه اعلام می کردند، در برابر این گروه، به صورت آشکار و انتقادی، حتی برخورد جدی کرده اند.

ایران  نیز که مدت ها به کمک و همکاری با این گروه متهم شده بود، هنگام صحبت از تسخیر همسایه شرقی خود توسط طالبان، لحن مرموزی به خود گرفت.

علی خامنی رهبر جمهوری ایران در سخنرانی ۲۸ آگست خود گفت: «ماهیت روابط ما با دولت ها به ماهیت روابط آنها با ما بستگی دارد.»

هنگامی که همسایه ها سرانجام در اوایل هفته جاری با هم دیدار کردند، قرار بود در مورد وضعیت عبور و مرور سرحدی اسلام قلعه و تعرفه های تجاری بحث شود.

یک مقام پیشین افغان که به شرط فاش نشدن نامش با الجزیره صحبت می کرد، گفت که  عمل آنهده دولت های خارجی که طالبان را به عنوان یک حکومت بر حق می پذیرند، تخلف ناهنجاری از نورم های دیپلماتیک خواهند بود.

این مقام گفت: ” اطمینان دادن به کسی  در مشی  هیج یک گروه تروریستی نیست.”

“طالبان بخشی از واقعیت افغانستان”

جانان موسی زی، سفیر پیشین در چین و پاکستان می گوید که وقتی ملل پیش از این با طالبان سر و کاری میداشتند، زمان بسیار متفاوتی بود.

موسی زی گفت که در گذشته، اقدامات براک اوبامه، رییس جمهور پیشین امریکا باعث شد کشورهای دیگر به طور جدی برقراری روابط با طالبان را تا سال ۲۰۱۱ در نظر بگیرند.

اوبامه در پایان دوره اول ریاست جمهوری اش دستور افزایش نیروها را صادر کرده بود، حضور طالبان در دوحه را تایید کرد و اولین تاریخ رسمی خروج واشنگتن را اعلام کرد.

موسی زی گفت: «کشورهای منطقه فرض نمودند که امریکا از افغانستان خارج می شود.» به این علت آنها وادار  شدند تا یکی از طرف های عمدهٔ جنگ افغانستان را در آن زمان جدی بگیرند.

موسی زی می گوید ایران، روسیه و چین برای اولین بار تا پایان دوره اول ریاست جمهوری اوبامه شروع به برقراری روابط با طالبان کردند.

به همین ترتیب، منابعی که در آن زمان با الجزیره صحبت می کردند، گفتند که مقامات رسمی کشورهای منطقه و غرب اندکی پس از ورود به قطر روابط مستقیم و غیر مستقیمی با این گروه برقرار کرده اند.

موسی زی می گوید که طالبان قبلاً به بیژنګ دعوت می شدند و تمام تیم دوحه شان به چین می آمد و حتی آنها را به تماشای ریل سریع السیر  بین بیژنگ  و شانگهای برده بودند.

 موسی زی با بیرون کشیدن این جلسات  به محضر عام می گوید که این پایتخت ها  به صورت خاص بیژنگ پیام بسیار مشخصی را به پیش می بردند که: « کار امریکائیان تمام و طالبان بخشی از واقعیت در افغانستان هستند.»

موسی زی می گوید که در سال ۲۰۱۵ با طالبان در پاکستان ملاقات کرده است تا تلاش کند مذاکرات صلح میان این گروه و دولت را آغاز کند. اما به گفته او، هیئت طالبان در لحن و عملشان شان سرد و خصمانه بودند. “آنها از روی  نوت های بسیار واضح و آماده شده  از قبل میخواندند و هرگز از آن دوری نکردند و نسبت به هیئت های دولتی بسیار بی پروا بودند.”

“نمی خواهم به دهه 1990 برگردم”

از زمان به دست گرفتن کشور، رهبری این گروه دقت میکند لحن  انعطافی تر به خود گرفته واغلب از آزادی مطبوعات، حقوق زنان و عفو عمومی سخن می گوید.

با این حال، گروه های مدافع حقوق بشر و افغان ها می گویند که رویهٔ عساکر پیادهٔ طالبان در برابر مردم افغانستان خصمانه و تهاجمی بوده است. در هفته های اخیر جنگجویان طالب متهم به توقیف و شکنجه خبرنگاران و کشتن و آزار معترضین در سراسر شهرهای بزرگ کشور شده اند.

این تغییر در تحرکات بر روی رفتار بسیاری از کشورها در قبال طالبان نیز تاثیر گذار بوده است.

همچنان مسکو و انقره که مانند تهران میزبان طالبان برای چندین مذاکرهٔ صلح بوده اند، گفته اند، تا زمانی که به وعده شان برای تشکیل یک ادارهٔ “همه شمول” عمل نکنند، یک حکومت تحت رهبری طالبان را تأئید نکنند. با وجودیکه بیژنگ ده ها میلیون دالر کمک اضطراری ارائه کرده است، اما آنها نیز طالبان را هنوز به عنوان یک دولت رسمی نپذیرفته اند.

سباوون صمیم، تحلیلگر مستقر در کابل می گوید که سال های سفر این گروه پیش از تسخیر این کشورعکس العملی به رفتار آنها در دوران حکومت پنج ساله شان بود که تنها پاکستان، عربستان سعودی و امریکا آنها را به عنوان حکومت مشروع افغانستان به رسمیت شناختند.

“آنها نمی خواهند به دهه 1990 برگردند.”

آقای صمیم می گوید که طالبان هنوز هم می خواهند با کشورهای دیگر روابط محکم داشته باشند و از آنها به شمول امریکا کمک دریافت کنند. این گروه در آخرین رمق قدرت خود به دلیل نبود روابط دیپلماتیک با کشورهای بزرگ کمک کننده و سازمان ملل متحد، قادر به کمک به میلیون ها افغان که از خشکسالی، قحطی و آفات طبیعی رنج می برند، نیستند.

به گفته صمیم و دیگران، این وضعیتی نیست که طالبان بخواهند به آن برگردند.

طالبان در خبرنامه ای که پس از اولین دیدار رسمی شان با نمایندگان بریتانیه به اسوشیتد پرس منتشر کردند، به همین مطلب اشاره کرده اند.

آنها قبل از ینکه معضلهٔ پولی را یاد آور شوند، صحبت را با عادی سازی روابط با همه ملت ها آغازنموده و گفتند:”در مقابل، ما از جامعه جهانی می خواهیم که سرمایه نقدی ملت افغان را به ملت ما برگرداند.”

.اما عادی سازی هنوز هم راه دوری به نظر می رسد.

تا کنون هم ایتالیا و هم فرانسه تعهد کرده اند که هیچ رابطهٔ دیپلماتیک با این گروه نخواهند داشت. ماه گذشته “ژان ایو لو دریان”، وزیر خارجه فرانسه طالبان را به “دروغگوئی” متهم کرد و گفت پاریس “از به رسمیت شناختن یا هر نوع رابطه ای با این حکومت امتناع می ورزد. مگر اینکه این گروه بتواند به وعده هایش عمل کند. “

اِمانوئل مَکرون، رئیس جمهور فرانسه در مصاحبه با رادیوی فرانسه پیش از جلسهٔ سران “گروه ۲۰” در ماه جاری در روم گفت: کتمان گروه ۲۰”باید پیام بسیار روشنی داشته باشد که ما شرایطی را برای به رسمیت شناختن طالبان تعیین خواهیم کرد”.

به نظر می رسید که توصیف مکرون از این شرایط انعکاس آنچه است که بسیاری از رهبران دیگر جهان از زمان تسخیر 15 آگست می گویند.

وی افزود: “من باور دارم که به رسمیت شناختن بین المللی باید بهائی داشته باشد و عزت زنان افغان، برابری میان زن و مرد، باید یکی از نقاطی باشد که ما بر آن تأکید داریم و باید شرطی برای ما باشد.”

مقام پیشین حکومت نگران این است که دادن اعتبار بیش از حد به طالبان برای جست و خیز چندین سالهٔ شان به دور زمین و در ماه آگست تسخیر “دموکراسی یک باره “می تواند راه  خطرناکی را برای گروه های مسلح دیگر باز نماید.

وی افزود: “یک گروه تروریستی که به عنوان یک دولت اولیه عمل می کند به سیستم دولتی جهانی آسیب می رساند. این برنامه بهانه ئی بدست  گروه های دیگر میدهد تا همین کار را  زیر پوشش ادعای صلح انجام دهند.”